İnsanlar birden fazla şey düşünürler ve her insanın kendi düşünceleri vardır. Kendisinin akıllı olduğunu düşünen bir insanın anısına yazılır bu satırlar birisi tarafından. Hepsi üzerinde tek tek düşünülmüştür. Bir kendini sorgulama anı…
“Ben… Ben varım bu dünyada. Ben düşünceleri fark ederim, ben düşünürüm ve onlara yön veririm. Mantıklı olanlar benden çıkar.”
“Sen… Sen yoksun bu dünyada. Seni hissedemem ben. Seni fark edemem ben. Sen benim için yoksundur çünkü. Hayatımın bir köşesinde minik bir nokta bile değilsindir. Ben, seni önemsemem. Seni düşünmem. Senin düşüncelerini kabul etmem.”
“Ben… Ben kendimi düşünürüm yeri gelince. Sen… Sen nasıl var olabilirsin? Sen bir benlik misin? Nasıl benden bağımsız olabilirsin? Nasıl kendi düşüncelerini kendin düşünür, kendin fark edersin? Nasıl onlara yön verirsin? Mantıklı olanları nasıl ayırırsın? Benden ayrı sen var mısın gerçekten? O var mı gerçekten? Sizler; benim dışımdakiler olmamalısınız. Bir şeyler hissedememeli, düşünememelisiniz. Dünyada yaşayan milyarlarca insan var olmamalı. Benden ayrı düşünceleri olmamalı. Bunu doğru bulmuyorum. Bunun var olmamasını istiyorum…”
“Ya da var olmaması gereken kişi bunları düşünen kişi midir? Hayata karşı düşündükleri; işlediği bir suç mudur? Çıkış yolu nedir? Benden başka hiçbir insanın var olmaması mıdır? O zaman yalnızlık kalırdı sadece. Başkalarının hiçbir şey düşünememesi midir? O zaman yalnızlık kalırdı sadece. Sadece bir çıkış yolu görebiliyorum. Herkesin bir “TEK VARLIK” olması gerekmektedir. Herkes tek bir düşüncede karara varmalıdır. Mükemmel varlık oluşmalıdır. Bunu nasıl sağlayabilirim? Hayır, imkânı yok. Tek bir bilince asla ulaşamayacağız bu dünya üzerinde. Bize vadedilmiş cennetteki mutluluk, bilinç bu mudur? Bu düşündüğüm orada gerçekleşecek olan mıdır? Tek düşünceye orada mı ulaşılacaktır? Sorduğum soruyu şöyle düzelteyim. Ya da oraya gitmesi gereken kişi bunları düşünen kişi midir?”
Size bu duyguları anlatmam ne kadar mümkün bilmiyorum. Gerçekten bunları düşünebilecek misiniz bilmiyorum. Size bunları aktaramadığım için de eksik olduğumu fark ediyorum.
