Hayatım vs Bankalar

[oqueys]

    Aslında bu hikaye  başımdan geçen bir olayı anlatmak için başlamış olduğum bir şeydi. Ama sonradan dedim ben niye bunu sizlerle de paylaşmıyorum. Bir anime veya manga konusu olması imkansız ama hayat işte yaşananları konu almak gerek bazen. 



1.Bankalar ve Ben
 
   Yıllar yıllar önce  köyün birinde(Bodrum) bir ergen yaşardı. Bu ergen o sıralar  daha "banka" adı altında  soyguncular ile tanışmamıştı. Çoğu kez önünden geçmiş olsa da içlerinde  neler olup bittiği hakkında bir fikri yoktu. Bu ergen o sıralar yaşıtlarının o yaşlarda cüzdanlarına koyduğu kredi kartlarının çok olağan dışı bir şey olduğunu düşünürdü. Süper ötesi bir şeydi onun için. Kendi kendine düşünüp oha benim kredi kartım olsaydı ne hoş olurdu. Oynadığım oyunlarda  gereksiz bir dolu ek özellik alabilirdim diye düşünüyordu. Tabi yaşının vermiş olduğu imkansızlıklar doğrultusunda  bunun gerçekleşmeyeceğinin de farkındaydı. Yaşı aslında  o kadar küçük değildi. Ergenlik yaşları işte kaç olabilir ki yaşı?  13-17 arası bir yerlerde olsa gerek. Tabi bizim ergen büyüdü artık o hali hazırda  kazanmış olduğu üniversiteye gidecek. Kazanmış dediğime de bakmayın kazanmak gibi bir evre yok aslında daha çok iteklenmiş gibiydi. Yatay geçişin vermiş olduğu nimetlerden yararlanarak sadece yatarak okumuş olduğu yat kaptanlığını bir üst seviyeye taşımak için yatarak denizciliğin bir üst seviyesine üniversitesine ayak basmıştı.

     Tabi ergen ve ailesi çoktan fark etmiş olacak ki oğullarına bir hesap kartı lazım en azından. Ailenin vermiş olduğu karar ile  ergenimize ailenin en çok kullanmış olduğu ve  rahat para transferinde bulunabilecekleri bankadan hesap kartı çıkartılır. Hesap kartı işlemlerine aile karışmaz sadece dile getirir ve ergenimiz arkadaşıyla o bankayı ziyaret edip kendine hesap kartı çıkartması için yapılması gereken işlemleri yapar. İlk tecrübe tabi biraz heyecan, biraz bilgisizlik dalar bankadan içeri. Kapıdan girince bir cihaz karşılar ergenimizi. Yanında bir silahlı adam durması aslında biraz korkutucu olsa da. Ergenimiz biraz ürkeklikle o silahlı adamın samimi yüzüne inanarak yanaşır. Ve orada güvenlik işiyle uğraştığını bildiği için ona güvenerek sorar.     -Nereden hesap açtıra bilirim? Silahlı adam yanında durduğu cihazda bir yere basarak  bir kağıt tutuşturur ergenimizin eline  üst katta hallediyorlar o işleri al bunu diyerek onu yeni bir serüvenin başlangıcına yollar. Silahlı adamı oynadığı oyundaki NPC* lere benzetip görevini alıp, üst katta çıkar. Ve hali hazırda numarasını bekler. Numarasının gelmesi ile beraber gişeye yönelir. Ergen ama çelimsiz olmayan kahramanımıza. Karşısındaki adam bilgilerini sorar bir forum doldurmasını söyler ve ondan TC kimlik cüzdanı ister. İstenen eşyaları veren ergenimiz  EXP* bekler gişede öylecene. Gişede ki adam hesap kartının evin adresine yollanacağını söyleyerek. EXP* yi gelecek zamanlarda  alabileceğini bildirir.

    Ergenimiz kartına yaklaşık 1 ay sonra kavuşur. Aile içerisinde hesap bilgileri dağıtılır. Gerektiğinde para aktarılmak üzere hazır bir şekilde cüzdanına koyar yeni İTEM* 'ini ergen.

    Anlatmaya çalıştığım hikaye tamamı böyle yaşanmamış olsa da buna yakın bir durumdu. Ve ilk banka kazığımı orada yemiştim. Denilen öğrenci misin? evet ama onlar bunu kanıtlamam için girmiş olduğum üniversiteden öğrenci belgesi istiyorlardı. Görevi başka bir görev ile birleştirmişlerdi. Ama o anki konumum(level'ım) buna elvermediğinden. Şu an için o belgeyi onlara veremeyeceğimi söylediğimde sorun değil o zaman oraya gittiğinde  oradaki şubemize öğrenci belgeni iletirsin ve böylece hesap kartına yılda 2 defa uygulanan hesap kartı ücreti kesilmez denilerek yollanmıştım bankadan.

  Tabi ben üniversiteye geldim bir süre  bunun  bir zararı olmayacağını düşünüp bankaya belgeyi vermedim. Meğersem QUEST* süreli imiş. Mecazi anlamda  süreli diyorum. Tabi ben gittim belgemi alıp bankanın burada bulunan şubesine. Bana denilen bu hesap öğrenci açılmamış sonradan böyle bir işlem yapamayız. Yeniden açmanız lazım hesabınızı  gibi bir dolu şey sayıklayarak caymamı sağladı. Sonrasından üzerimde bulunan hali hazırda faturaları eğer ki bankaya  bağlarsam bu hesap kart ücreti ödemeyeceğimi söyledi. Ben bu QUEST* 'i yarım bırakarak müşteri temsilcisinin yanından ayrıldım. Bari bankaya gelmişken gişeden internet  şifremi halledeyim dedim. Gişede ki adam sen öğrenci değil misin diye sordu. Evet diyince neden öğrenci yapmadığımı sordu. Ve gişede sözde o öğrenci yapma işlemini hemencecik yaptı. Ben bir yandan mutlu olmam ile bir yandan sinirliliğim ile müşteri hizmetlerindeki bayana pis pis bakarak bankadan ayrıldım. Herşey hal olmuştu gibi gözükse de sonradan yine karşılaştım bu hesap kartıyla.

Devamı Yakında.... Bir anda  uzun bir hikaye ile sıkmak istemedim sizleri o yüzden belli süre aralıklarıyla bu hikaye serüvenime devam edeceğim takipte kalın 

QUEST* / Oyunlarda ki görev sistemi. Zaten ingilizce çevirisi olarak "görev" .
NPC* / Oyunlarda ki hali hazırda kahramanlara Quest vermeyi bekleyen oyun içersin de ki temel karakterler.
EXP* / Kahramanlarımızın bir üst seviyeye geçmesi için gereken yeterlilik puanı. Yaratık kestikçe doluyor bunlar ..
İTEM* / şampiyonların giydikleri kuşandıkları  eşyaların tümü. İtem ingilizce anlamıyla da eşya olarak anlatıyor burada.

[oqueys]

takılmayan adam olmuşum  ahahah dur 2. bölümü de yayınlayıp yazarlığıma burada  son veriyorum 





2. Bankalar ve "Ben" artık "Sayın" diye hitap ediliyorum onlar tarafından

    Ergenimiz bankalar ile oynadığı oyunda  en üst seviyeleri zorluyor. Level üstüne level alıyordu. Kaydettiği her aşamada  bankalar onu bir takım indirim mesajları ile bilgilendiriyordu. LCWK, VAKO 'da %8 indirim! adlı mesajlar ile bilgilendirilip. Daha çok mesajda saklı olan gizli içeriği fark etmeden o mağazalara yönelmesini beklentisine kapılıyordu. Mesajda yazan "indirim" kelimesini ergenimiz aklından  "kartını kap git şu dükkanlara onlar seni nasıl s*keceğini bilir" adlı anlamlara çeviriyor. Neyse ki ergenimiz artık ergen olmaktan çıkarak bu tarz tuzaklara gelmiyor ve önümüzde ki ayın asgari ödeneğini hesap edebilmek için matematik Stat* 'larına biraz fazla abanıyordu.

    Aylar ayları kovalıyordu. Zaman öyle bir geçmiş ki ergenimiz çoktan ilk 6. ayını bitirmiş ilk almış olduğu hesap kartında. Ergende bir üst seviyeye geçmeye hak kazanmış olacak ki banka bunu bir ödeneğe dönüştürerek. Hesap ücreti kesim adlı göreviyle ondan aldığı para karşılığı ergenimizi bir üst seviyeye aktarıyor. Ergenimiz ise olaylardan habersiz nasıl? neden? bu hesap hali hazırda öğrenci olarak ayarlanmış olması gerekmiyor mu? gibi soruları sadece kendisine sorarak sinirleniyordu.

    Ailesini arayarak yas yanıyordu bankaya ödemiş olduğu hesap ücretini. Beklentisi o hesap ücretinin yeri ailesi tarafından doldurursun. Ama daha çok o ay içersin de ki haşlık adı altında ki paradan gideriliyor o ücret. Fazla takmayarak devam ediyor yoluna. Siniri ile o bankaya nefret kusmaya devam ediyor. Ultisi* 'ni açmış bir şampiyon gibi bankaya dalıp orayı kasıp kavura bileceği bir Jungle* olarak hayal ediyor. Zaman geçiyor bir 6 ay daha geçiriyordu. Zamanında  geçmesiyle ergenimiz çoktan bir çok banka ile oturup formlar doldurup onların himayesi altına girmişti bile. Bazısından Öğrenci kredisi adı altından devletin sağlamış olduğu para ile kendine yeni özelikler katıyordu. Tabi bu özellik karşısına yıllar sonra çıkacak olmasının onun hiç mi hiç umurunda değil. Ergenimiz cahillik ile aldığı her ay 240 lirayı yiyor, harcıyor bir takım faturalarını ödeyip. Bankadan bankaya para geçirme oyunları oynuyordu. O sanıyordu ki böylece hayatını sürdürmeye devam edebilecek. 2 yıllık ona tanınan yüksek okul zamanını doldurmuştu çoktan. Ama o inat ile her zaman ki gibi sistemin suçlu olduğunu var sayarak okulda kalmayı seçip bir senesini daha okulla adıyor. Ergenimiz böylece hayat ile sonra tanışmak için planlarını erteleyip. Nice bankalar ile yapacağı anlaşmaları hiçe sayıp hayatına devam ediyordu.

    Zaman geçiyor. Durmuyor saatte durduğu gibi. İçki, yemek misali tüketiliyor zaman çok seri bir şekilde. Ergenimiz 3. senenin vermiş olduğu hışım ile kendine iş bulmayı düşünüyor. Bulduğu iş yerinin istemiş olduğu bankadan hesap kartı çıkartıyor hemencecik. Artık alışık bankalara. Bankaya gitmeden bile halledebilecek düzeye gelmiş bir ergen var artık karşılarında. Alıyor hemen istenilen bankadan hesap kartını. Bir sonraki işlemi ise yıllar önce ailesi tarafından açtırılmış olan hesap kartını kapatmak olacak. Ergenimiz artık para kazanıyor aileden para gerekmez zaten boşa bu karta para ödemek istemeyip en yakın şubeye dalıyor. Bir dilekçe doldurup imzalıyor. Bu dilekçe ilk köyünde açtırmış olduğu bankaya fakslanıyor. Müşteri temsilcisi kafası ile bu kadar diyor. Kapandı yani diyor? -Evet diye karşılık veriyor. Ergenimiz güvensiz bir tavırla ayrılıyor bankadan. Kartı kırıp en yakın çöpe sallıyor. Ama hesap kartını akıllılık yapıp evrak çantasına koyuyor ergenimiz.




/// Hikaye devamı yakında sizlerle.

Jungle* / orman olarak tanımlayabiliriz. Oyun içerisinde daha çok savaş ve pusunun döndüğü bu  alan her zaman avantajlı pozisyona kendini sokabileceğin bir alandır.
Ulti* / şampiyonların sahip olduğu en güçlü özellik  olup en fazla vurma gücüne sahip yeteneklerdir.
Stat* / oyunlar tarafından verilen yetenek puanlarıdır.

[Animemania]

niye ki abi denizci abiea mürettebat ta doktor oluyorsa sizin gemiye ben geliyim o doktoru atın gitsin ! ama bi yuvarlak olarak 10-15 sene falan beklemeniz lazım bide kazanamama ihtimalimde var tabi daha okumadım ama okuyacam yani hikayeni Hahahaha bu sen misin ? çok komik öldüm gülmekten   banka Kartı al git onlar ne yapacağını bilir

[massalia]

gece gece güldürmeyin ya komşu kızı yine delirdi oluyo sonra evde varsa yoksa asya yine mi gülüyor 
hikayeye beni de eklesene.burda bitmese iidi.ben de bankalara savaş açmış çok gizli bir örgütün lideri oluiim 

(oha ego'm ve ben)

[Animemania]

Asya sen olayı çakmamışsın bence denizci abi nasıl halledildiğini anlatıyor komşu kızı deli epic fail 

[massalia]

Asya sen olayı çakmamışsın bence denizci abi nasıl halledildiğini anlatıyor komşu kızı deli epic fail 

şekerim ben de devamı olsun diyorum işte son bir savaş daha patlak verirken...  ama neyse zaten queys san artık yazarlık kariyerime son demiş,hiç uzatmiim

[oqueys]

ahah yazıcam abartıcam olayları ama bu sıralar  baya yoğunum. Bankalara  savaşa gidicek olay dediğin gibi. saçmalamak serbest nede olsa