Karanlıklar içerisinde sessiz ve gizemli dünyamda vakit geçiriyordum. Bir çok sesten ve renkten arınmış sadece soğuk bi yer. Siyaha yakın gözleri çok severken renklilerden hiç hazzetmiyordum fakat aslında renklilerden sadece yeşili sevmediğimi, mavi tonlarındaki gözleri de beğenebildiğimi farkettim. Yokluğun içinde soluk hüzünlü mavi bir ışıklar yayıyorlar, ne kadar da hoş, ne garip bir duygu... Hayat her zaman yeni bir şeylere gebe...
İsminle çok bağlantılısın Dark-sempai ve içim karardı,
Aslında dışarıdan ne kadar neşeli, dışa dönük, renkli bir kişi gibi görünsemde bazen içim simsiyah ve çok az ışık var bazen sadece patlayan lavların renkleri var ^^
Herkes Çanakkale'ye gidiyor ve ben hiç okulla başka bir şehre gitmedim hemde hiç
bu gidişlede gidemeyeceğim ^^
İletileri Göster
) o yüzden önemli değil ^^
Halbuki bildiğim yerden sormuşlardı 