Sevgili okuyucular birazdan okuyacağınız hikayenin karakter isimleri ve konu içerisindeki abartılı absürt laflar haricinde benim hayal dünyamla yakından uzaktan alakası olmayan bir konuyu sizlere takdim edeceğim.Çok uzun cümle oldu ben bile anlamadım olsun.Öncelikle girişte ufak tefek açıklamalar yapmakta fayda var zira okuyacağınız hikaye öyle zırt ortadan başlıyor bu ne oğlum demeyin diye diyorum.
Hikayemiz fakir ama gururlu bir genç olan Ekrem ile Ekrem'e oranla zengin olan asi kızımız Nalan arasında geçmektedir.
Ekrem ve bizim asi kız çocukluğundan beri arkadaştır.Yani sonuç olarak genellikle böyle durumlarda olağan bir durum olan büyüdükçe hormon mormon ayaklarıyla bunlar aşık işte anam birbirlerine ama kavuşamazlar yaş o iş ben diyeyim.Neyse efendim kanka ya simdi bunlar Ekrem artık sabır taşı haline gelmiş de birazdan çatlayacak.Bizim bu asi kızımızı babası olacak hain domdom evlendirmek istiyor hem de Ekrem'le değil wua.
Sen koca Ekrem yıllarını ver bir kıza bekle bekle sabır taşı ol sonra kayınbaban bile olamayan alçak çıksın kızı ellere versin yok yeaa...
Verecekleri çocuk da gerçi iyi baya yan köyden Nihat başta kızla böyle bir atışmalı falan gitmişlerde bizimkinin asiliği bir işe yaramış bu genç oğlanın gönlünü çalmış.
Nerede kalmıştık hehh...Şimdi bizim oğlan dellendi tabi bunu duyunca sonra ne mi oldu o da artık arkası yarında gençler diyip adrenalini artırmak istedim ama bakıyorum pek işe yaramadı neyse işte buyrun.
O sabah Nalan'ın evleneceğini öğrenen Ekrem ne yapacağını bilemez bir
halde dolaşıyordur sokaklarda.Ve birden dönüp kendi kendine
-Nalan evleniyor mu? Hah! Çok saçma! Nasıl olur böyle bir şey?
Bunca sene onun terk erkeği bendim Bendim ben Ekrem.
Ve müzik girer:
Eman eman eman
ılık bir meltem havası esiyor üstüme
saçların dalgalanıyor yözüme yözüme
beyazlar içinde de nasıl gözel gözüküyor
Nalan Nalan
Kalbim bir tek bu beyaz gül için atıyor
Dileydiley dileydileyyyyy
Ekremin kendini dağa taşa vurduğu günü sonunda elinde bir şişe şarapla
Nalan'ın yanına gider içeriden gelen sesbir keman sesidir tabiki sevdiceğinin
bu hüzünlü nağmeleri Ekrem'i iyice yaralar.
-Neden böyle hüzünlü bir parça seçtin
-Ne oldu?
-Sadece genelde daha neşeli şeyler çalmayı tercih ederdin de...
-Ama bu parçayı çok seviyorum.
-Nalan...
-Evet bir şey mi var?
-Ah, hayır birlikte içmemiz için sana bir şişe şarap getirdim.
-Ah,buna sevinirim işte.
Nalan bir şeyler anlatmaya devam ederken Ekrem vitrinden aldığı bardaklara cebinden
çıkardığı zehiri koyar.
-Hadi,içelim.
-Nalan...
-Hadi Ekrem kadeh kaldıralım artık.
-Şerefe,Ekrem.
Nalan tam bardağı ağzına götürecekti ki Ekremden gelen ani bir sesle irkildi.
-İçme!
-İçme,Nalan!
Ekrem Nalan'ın elindeki kadehi yere fırlattı.Nalan Ekrem'in bu yaptığına
çok şaşırarak...
-Ekrem...
-Nalan ben ben...seni öldürmeye çalıştım.
-Ekrem!
-Nalan evlenmeni kendime yediremedim başka çarem yoktu bunu yapmak zorundaydım.
Eğer birlikte ölürsek sonsuza dek mutlu olabileceğimizi düşündüm.
Ekrem daha fazla duygularına hakim olamayarak Nalan'ı kendine çekip kucakladı,
nalan bu olanlar yüzünden sadece şaşkın bir şekilde öylece kalakalmıştı.
Ekrem Nalan'ın dizlerine kadar eğilmiş af dilerken...
-Peki ne yapmamı önerirsin?
Ekrem Nalan'ın bu lafı üzerine ne ayapcağını bilemez bir halde kendini yere
atarak
-Affet beni Nalan. Ben böyle bir şeyi nasıl yaparım sana ne yapman gerektiğini
nasıl söylerim bu senin hayatın buna ben karışamam.Hem Nihat iyi bir çocuk sana
çok iyi bakacağından eminim.Lütfen bugün yaşadıklarımızı unutalım olur mu?
Bütün bu şaşalı laflardan sonra süt dökmüş kedi gibi odadan ayrıldı bizim Ekrem.
İçeride tek başına kalan Nalan yerden eğilerek bardağı aldı ve kendi kendine...
-Ekrem,bugünü nasıl unutabilirim ki?
Ertesi gün ikisi de birbirini akşama kadar görmemişti.Ta ki Nalan Ekrem'i odasına
çağırana kadar.
-Ekrem,Ekrem!
Dün yaşanalar hiç yaşanmamış bir hava vardı Ekrem'in üzerinde.
-Ne oldu Nalan?
O sırada Nalan arkası Ekrem'e dönüktü penceren dıaşrı bakan Nalan...
-Ekrem,yıldızlar ne kadar güzel değil mi?
Yavaşça Nalan'ın yanına sokularak...
-Ah,evet öyle küçükken seninle hep yıldızları izlerdik.
Şimdi eliyle dostane bir şekilde Nalan'ın omzundan tutuyordu.Bunun yüzünden
biraz irkilen Nalan geri çekilmeyi tercih ederek Ekrem'in karşısında duran koltuğa
arkasını dönerek oturdu.
-Küçüklüğümüzden beri birbirimizden bir şey saklamayız değil mi Ekrem?
-Elbette.
-Peki şimdiye kadar benden sakladığın bir şey oldu mu hiç?
-Hadi ama Nalan bu da ne şimdi...
Bir anda Ekrem'e dönerek...
-Bana hep doğruyu söylersin değil mi Ekrem?
Ekrem Nalan'a doğru yaklasıp,omuzlarından tutarak
-Sana hiç bir zaman yalan söylmem.
-Ekrem beni seviyor musun?
Bu soru karsısında afallayan Ekrem bir anda kendini geriye atarak gözlerini yerden ayırmadan
-Seviyorum
-Bana aşık mısın?
-Aşığım.
Nalan bir anda yerinden fırlayarak...
-Neden bunları bana daha önce söylemedin.Bunları bilmek benim de hakkımdı,kalbindekileri
bana anlatman gerekirdi.Bana gerçekten aşık olduğuna yemin edebilir misin?
-Ederim,yemin ederim.
-Ekrem!
-Sana her şeyim üzerine yemin ederim.Senden başkasını sevemem sadece sana aşığım.
-Ekrem,bende sana aşığım.
Nalan koşarak sevdiceğinin dizlerine kapanıp...
-Ben senin karın olmak istiyorum.
-Bugün beni bu duyduklarımdan başka hiç bir şey mutlu edemezdi Nalan.
şimdi yavaşça Nalan'a eğilen Ekrem onu dizlerinin üstüne yatırır.
Ve maestro sonki üç dört...
Ekrem:
Aşk tatlı
Nalan:
Aşk güçlü
Birlikte:
Aşk sonsuz
Aşk dürüst
Aşk,Aşk
Nalan'ın elini kaptığı gibi cillop suratına götüren Ekrem çaresizce onu arzulayan kadının dudaklarına
ilk ve son olacak öpücüğünü kondurur.
Aslında hikayemiz de eksikler cok ama anca bu çıktı benden zaten sonu da kötü mutsuz pee hiç sevmem ama yinede gözlerimi doldurmadı değil hemde ne doldurma
Aşk,aşk diye diye bıp yoluna giden bir çiftin daha hazin sonu işte... yazık....
bir de bu hikayenin orjinalini bulanada AŞK olsun ne diyeyim
