Bir sanatın tarihçesi; Manga

Haber:

Sanatın başlangıcı ve tarihçesi:
   Manga (Japonca: 漫画, マンガ), Japonya'ya özgü çizim sanatıyla çizilen çizgi romanlardır. Japonya'da Manga sözcüğü tüm çizgi romanlar için kullanılırken, Japonya dışında sadece Japon çizgi romanları için kullanılır. Manga stilinde yapılan animasyonlar anime olarak adlandırılır. Çizimler animeye göre daha abartılıdır. Manga kelimesinin bilinen ilk kullanımı 1770'li yıllara dayanmaktadır. 19.yüzyıl boyunca kelime özel olarak, üzerinde karikatürler bulunan ağaç bloklarını, özellikle de Hokusai Katsushika'nın 1819'da yayınlanmış olan ve öğrencilerinin kullanması için kendisinin çizdiği taslak, çizim ve karikatürlerini adlandırmakta kullanılmıştır. Hokusai çizdiği taslakları iki kanji 漫 man (kaygısız, ilgisiz) ve 画 ga (resim) birleşiminden oluşan Manga kelimesiyle tanımlamıştır. Kanji yerine Katakana alfabesinde マンガ olarak da yazılır.
 
   6.ve 7.yüzyıllardan kalma Nara şehri bölgesinde bulunan Toshodoiji ve Horyuiji tapınaklarının duvarlarına ve tavanın arkasına insanları ve hayvanları konu alan çok çeşitli karikatürler yapılmıştır. Çin (manhua) ve Güney Kore (manhwa) gibi Japonya'ya komşu ülkelerin yanı sıra, 1990'lardan itibaren ABD, İtalya ve Fransa dahil tüm dünyada çizgi roman kültürünü önemli ölçüde etkilemiştir.

   Kelime ilk olarak 18. yüzyılın sonlarında Santō Kyōden'in Shiji no yukikai (1798) adlı resim kitabı gibi eserlerin yayınlanmasıyla ve 19. yüzyılın başlarında Aikawa Minwa'nın Manga hyakujo (1814) ve ünlü ukiyo-e sanatçısı Hokusai'nin eskiz defterlerinden çeşitli çizimler içeren ünlü Hokusai Manga kitapları (1814-1834) gibi eserlerle yaygın kullanıma girmiştir. Modern anlamda manga kelimesini ilk kez Rakuten Kitazawa (1876-1955) kullanmıştır.

   Japonca'da manga her türlü karikatür, çizgi roman ve animasyonu ifade eder. İngilizce konuşanlar arasında manga, Japonya içinde ve dışında anime kullanımına paralel olarak Japon çizgi romanı gibi daha katı bir anlama sahiptir. Ani-manga terimi, animasyon makaralarından üretilen çizgi romanları tanımlamak için kullanılır.

   Dallanıp budaklanma aşaması:
   Sanat kaynağı Widewalls'a göre manga, 12. yüzyıla kadar uzanan emakimono (parşömen), Chōjū-jinbutsu-giga'dan kaynaklanmıştır. Edo döneminde (1603-1867), Toba Ehon adlı bir çizim kitabı, daha sonra manga olarak adlandırılacak olan şeyi daha da geliştirdi. Kelimenin kendisi ilk olarak 1798 yılında Santō Kyōden'in Shiji no yukikai (1798) adlı resim kitabı gibi eserlerin yayınlanmasıyla ve 19. yüzyılın başlarında Aikawa Minwa'nın Manga hyakujo (1814) ve Hokusai Manga kitapları (1814-1834) gibi eserlerle yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Adam L. Kern, 18. yüzyılın sonlarına ait resimli kitaplar olan kibyoshi'nin dünyanın ilk çizgi romanları olabileceğini öne sürmüştür. Bu grafiksel anlatılar modern manga ile mizahi, hicivsel ve romantik temaları paylaşmaktadır. Ancak Doğu çizgi romanları genellikle Batı çizgi romanlarının evriminden ayrı tutulur ve Batı çizgi roman sanatı muhtemelen 17. İtalya'da ortaya çıkmıştır.

  Manga tarihi üzerine yazanlar modern mangayı şekillendiren iki geniş ve birbirini tamamlayan süreç tanımlamışlardır. Frederik L. Schodt, Kinko Ito ve Adam L. Kern gibi diğer yazarlar tarafından temsil edilen bir görüş, savaş öncesi, Meiji ve Meiji öncesi kültür ve sanat dahil olmak üzere Japon kültürel ve estetik geleneklerinin sürekliliğini vurgulamaktadır. Diğer görüş ise Müttefiklerin Japonya'yı işgali (1945-1952) sırasında ve sonrasında meydana gelen olaylara vurgu yapmakta ve ABD çizgi romanları (Japonya'ya Amerika Birleşik devletleri askeri kuvveti tarafından getirilen) ve ABD televizyon, film ve çizgi filmlerinden (özellikle Disney) imgeler ve temalar dahil olmak üzere ABD kültürel etkilerini vurgulamaktadır.

   Kaynağı ne olursa olsun, savaş sonrası dönemde Osamu Tezuka (Astro Boy) ve Machiko Hasegawa (Sazae-san) gibi manga sanatçılarının da dahil olduğu bir sanatsal yaratıcılık patlaması meydana gelmiştir. Astro Boy kısa sürede Japonya'da ve başka yerlerde son derece popüler oldu (ve olmaya devam ediyor) ve Sazae-san'ın anime uyarlaması 2011 yılında Japon televizyonundaki diğer tüm animelerden daha fazla izleyici çekti. Tezuka ve Hasegawa stilistik yenilikler yaptılar. Tezuka'nın sinematografik tekniğinde paneller, ağır çekimin yanı sıra uzaktan yakın çekimlere hızlı yakınlaştırmalarla sınırlanan eylem ayrıntılarını ortaya çıkaran bir sinema filmi gibidir. Bu tür bir görsel dinamizm daha sonraki manga sanatçıları tarafından yaygın olarak benimsenmiştir. Hasegawa'nın günlük hayata ve kadınların deneyimlerine odaklanması da daha sonraki shōjo mangalarını karakterize etmeye başladı. 1950 ve 1969 yılları arasında, Japonya'da iki ana pazarlama türünün, erkeklere yönelik shōnen manga ve kızlara yönelik shōjo manganın katılaşmasıyla manga için giderek daha geniş bir okuyucu kitlesi ortaya çıktı.

  1969'da bir grup kadın manga sanatçısı (daha sonra Muhteşem 24'ler olarak da bilinen 24. Yıl Grubu olarak adlandırıldı) shōjo manga çıkışlarını yaptı (24. yıl, bu sanatçıların çoğunun doğum yılı olan 1949 yılının Japonca adından gelmektedir). Grupta Moto Hagio, Riyoko Ikeda, Yumiko Ōshima, Keiko Takemiya ve Ryoko Yamagishi yer alıyordu. Bundan sonra, öncelikle kadın manga sanatçıları, kız çocukları ve genç kadınlardan oluşan bir okuyucu kitlesi için shōjo çizecektir. Sonraki yıllarda (1975'ten günümüze), shōjo manga stilistik olarak gelişmeye devam ederken aynı zamanda farklı ama birbiriyle örtüşen alt türler geliştirdi. Başlıca alt türler arasında romantizm, süper kahramanlar ve Kadın Çizgi Romanları (Japonca'da redisu レディース, redikomi レディコミ ve josei 女性) bulunmaktadır.)

  Modern shōjo manga romantizmi, duygusal olarak yoğun kendini gerçekleştirme anlatılarının içine yerleştirilmiş ana tema olarak aşkı içerir. Süper kahramanlarla birlikte shōjo manga, Pink Hanamori'nin Mermaid Melody Pichi Pichi Pitch, Reiko Yoshida'nın Tokyo Mew Mew ve Naoko Takeuchi'nin Pretty Soldier Sailor Moon gibi hem manga hem de anime formatlarında uluslararası alanda popüler hale gelen yayınlar gördü. Birlikte çalışan kızlardan oluşan gruplar (veya sentailer) da bu tür içinde popüler olmuştur. Lucia, Hanon ve Rina'nın birlikte şarkı söylemesi ve Sailor Moon, Sailor Mercury, Sailor Mars, Sailor Jupiter ve Sailor Venus'ün birlikte çalışması gibi.

  Erkek okuyucular için Manga, hedeflenen okuyucu kitlesinin yaşına göre alt bölümlere ayrılır: 18 yaşına kadar erkek çocuklar (shōnen manga) ve 18 ila 30 yaş arası genç erkekler (seinen manga); ve ayrıca genellikle erkek kahramanları içeren aksiyon-macera, slapstick mizah(sanırım gag manga deniyor bu türlere), namus temaları ve bazen açık s*ks dahil olmak üzere içeriğe göre. Japonlar seinen in birbirine yakın iki anlamı için farklı kanjiler kullanmaktadır -青年 gençlik, genç adam ve 成年 yetişkin, çoğunluk - ikincisi yetişkin erkeklere yönelik pornografik mangaya atıfta bulunur ve seijin (yetişkin 成人) manga olarak da adlandırılır. Shōnen, seinen ve seijin mangaları bir dizi ortak özelliği paylaşmaktadır.

  Erkekler ve genç erkekler İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra manganın ilk okuyucularından bazıları oldular. 1950'lerden itibaren shōnen manga, robotlar, uzay yolculuğu ve kahramanca aksiyon-macera gibi konular da dahil olmak üzere arketipik erkek çocuğun ilgisini çekeceği düşünülen konulara odaklandı. Popüler temalar arasında bilim kurgu, teknoloji, spor ve doğaüstü ortamlar bulunmaktadır. Süpermen, Batman ve Örümcek Adam gibi tek başına kostümlü süper kahramanların yer aldığı Manga genellikle bu kadar popüler olmamıştır.

  Erkek okuyucular için üretilen mangalarda kızların ve kadınların rolü zaman içinde önemli ölçüde değişmiş, Oh My Goddess! 'dan (Kōsuke Fujishima tarafından yazılan ve çizilen bir Japon manga serisidir. Kodansha'nın seinen manga dergisi Monthly Afternoon'da Eylül 1988'den Nisan 2014'e kadar serileştirilmiş ve bölümleri 48 tankōbon cildinde toplanmıştır. Seri, üniversite ikinci sınıf öğrencisi Keiichi Morisato ve onunla birlikte bir Budist tapınağına taşınan tanrıça Belldandy'yi takip eder; Belldandy'nin kız kardeşleri Urd ve Skuld yanlarına taşındıktan sonra, Keiichi Belldandy ile ilişkisini geliştirirken tanrılar, iblisler ve diğer doğaüstü varlıklarla karşılaşırlar.) Belldandy gibi tek güzel kızları (bishōjo), Negima (Ken Akamatsu tarafından yazılan ve çizilen bir Japon manga serisidir. Şubat 2003'ten Mart 2012'ye kadar Kodansha'nın Haftalık Shōnen Dergisi'nde serileştirilmiş ve bölümleri 38 tankōbon cildinde toplanmıştır.) ve Hanaukyo Maid Team'de (Morishige tarafından yazılan ve çizilen 2000-2006 yıllarından 14.tankoubon olarak yayınlanan bir seridir.) olduğu gibi bu tür kızların ve kadınların kahramanı çevrelediği hikayeleri veya ağır silahlı kadın savaşçı gruplarını (sentō bishōjo) içerecek şekilde gelişmiştir.

Japonya'da 1990'larda sansürün gevşemesiyle birlikte, erkek okuyuculara yönelik mangalarda çeşitli açık cinsel materyaller ortaya çıktı ve buna bağlı olarak İngilizce çevirilerde de devam etti. 2010 yılında Tokyo Büyükşehir Hükümeti, küçüklerin bu tür içeriğe erişimini kısıtlamak için bir yasa tasarısını değerlendirdi. Tematik olarak kasvetli, yetişkinlere yönelik ve bazen son derece şiddet içeren gekiga tarzı hikaye anlatımı, genellikle cesur ve yalın bir şekilde çizilen hayatın günlük acımasız gerçeklerine odaklanır. Sampei Shirato'nun 1959-1962 tarihli Chronicles of a Ninja'nın Askeri Başarıları (Ninja Bugeichō) gibi Gekiga'lar 1950'lerin sonu ve 1960'larda kısmen solcu öğrenci ve işçi sınıfı siyasi aktivizminden, kısmen de Yoshihiro Tatsumi gibi genç manga sanatçılarının mevcut mangalardan duydukları estetik memnuniyetsizlikten doğmuştur.
 
 Ekonomik olarak etkileri:
   Japonya'da manga 2007 yılı itibariyle yıllık 40,6 milyar yenlik (yaklaşık 395 milyon ABD$) bir yayın endüstrisi oluşturmuştur. 2006 yılında manga kitaplarının satışı toplam kitap satışlarının yaklaşık %27'sini, manga dergilerinin satışı ise toplam dergi satışlarının %20'sini oluşturmuştur. Manga endüstrisi, dağıtım şirketlerinin mangaları lisansladığı ve kendi dillerinde yeniden bastığı dünya çapında genişlemiştir.

  Pazarlamacılar mangaları öncelikle hedef okuyucu kitlesinin yaşına ve cinsiyetine göre sınıflandırmaktadır. Özellikle, erkeklere (shōnen) ve kızlara (shōjo) satılan kitap ve dergilerin farklı kapak resimleri vardır ve çoğu kitapçı bunları farklı raflara yerleştirir. Çapraz okuyuculuk nedeniyle, tüketici tepkisi demografik özelliklerle sınırlı değildir. Örneğin, erkek okuyucular kadın okuyuculara yönelik bir seriye abone olabilirler, vb. Japonya'da manga kafeler ya da manga kissa (kissa kissaten'in kısaltmasıdır) bulunmaktadır. Bir manga kissa'da insanlar kahve içer, manga okur ve bazen geceyi burada geçirirler.Kyoto Uluslararası Manga Müzesi, Japonca yayınlanan mangaları listeleyen çok büyük bir web sitesi tutmaktadır.  
                                                       
                                                                                                                                                                   McMaster-25.04.23

Kaynaklar: Kaynak

2 yıl önce